przyjemność?

Powiem szczerze kochani, że tak przyjemnie patrzec na te schodzące boczki i rewelacyjne wyniki które macie. Jest to niebywała przyjemność. Ale ja chciałam napisać o innej, ciemnej stronie diety, o której rzadko piszemy. Mianowicie , dieta to orka na ugorze, pot i łzy. Jeżeli chcemy osiągnąć wyniki musimy dać z siebie 120%. Chcę się podzielić takim odczuciem, że owszem polubiłam bieganie o tyle, że uwielbiam uczucie "po", jestem wtedy z siebie dumna i cieszę się , ze mam juz z głowy na dzisiaj sport (rano dziś byłam), ale średnio uwielbiam jak mi dech zapiera i mdło sie robi w pewnym momencie. Średnio też uwielbiam słyszeć budzik i wstać wcześniej by móc to zrobić. O wiele bardziej uwielbiam podusię i kołderkę. Średnio też lubię chlebek chrupki, o niebo bardziej bułkę z masłem i szyneczką. Wolę kotleta od gotowanej ryby i ciasteczka zamiast jogurtu. Owszem do zdrowego jedzenia można i trzeba się przyzwyczaić ALE chcę podkreślić, że kosztuje to wiele wiele wysiłku przede wszystkim psychinego, walki ze swoim wygodnym i opasionym ja. Chyba każdy kto doszedł do nadwagi lub otyłości lubił sobie podjeść i przy tym posiedzieć. Owszem taki styl życia może zacząć sprawiać przyjemność, ale to musi trwać i nie oszukujmy się, że wychodzi nam to bez mrugnięcia okiem. Kosztuje nas to wiele ale WARTO!