stabilizacja:)

Jestem słoneczka, widzę, że walczymy walczymy! Bardzo mnie to cieszy:) Ja rzadko tu zaglądam, ale nie zrezygnowałam i bardzo bardzo pomalutku ale jednak w dół. Muszę powiedzieć że do zdrowego trybu życia trzeba się przyzwyczaić, musi się on stać naszą drugą naturą, monotonią. Znam ludzi (do których nigdy nie należałam) którzy nigdy nie kupują słodyczy, pieką ciasto tylko na imieniny i zawsze starcza im jedna kromka chleba, po niej mówią "przecież dopiero co się najdałam/em". Nie do pomyślenia było dla mnie kiedyś, że tak mozna żyć. Teraz niestety wiem, że miarą samozadowolenia nie musi byc pełna lodówka. Niestety pewnych rzeczy nie da się u mnie wyplenić. Jedzenie dla mnie nie jest tylko, żeby żyć. Nadal żyję żeby jeść:)) Tzn. czerpię przyjemność ogromną z jedzenia i mam w sobie nawyk "robienia czegoś pycha na weekend" i "żeby coś fajnego było w lodówce". Ale nie robię zapasów słodyczy, po prostu jak wpadają goście lub nachodzi kogoś w domu ochota, lecimy do sklepu. Pozatym potrafię zjeść płatki na śniadanie i jest to mój cały posiłek, kiedyś nie mogłam się najeść płatkami! Tak to u mnie teraz jest. Niestety na moją wage wpływa to bardzo bardzo pomalutku!