Życie po diecie - nie bój się jeść tego co lubisz

Dieta trwa jakiś czas, ale prędzej czy później musi dobiec końca. Drastyczne, ekspresowe diety, których absolutnie nie polecam, trwają kilkanaście dni, inne trwają dłużej. Najczęściej potrzeba przynajmniej kilku miesięcy, żeby zobaczyć pożądane rezultaty. Sukces zależy od wielu czynników takich jak np. metabolizm, czy siła woli, która jak dobrze wiecie, odgrywa w całym przedsięwzięciu kluczową rolę.

Diety początki

Wiadomo jednak, że lubimy jeść - w przeciwnym razie nie mielibyśmy problemu, o którym tu dyskutujemy, a nasza strona nazywałaby się np. Jak naoliwić sześciopak na brzuchu, żeby dobrze prezentował się w trakcie sesji fotograficznej ;) Jedzenie sprawia przyjemność każdemu i jeśli odstawi się ulubione pozycje kulinarne, człowiek robi się nieszczęśliwy. Kiedy ktoś zabiera nam ulubioną zabawkę, humor od razu nas opuszcza.

Z odchudzaniem jest jeszcze gorzej, ponieważ sami sobie zabieramy rzeczy, które sprawiają nam przyjemność i mimo iż zdajemy sobie sprawę, że robimy to dla własnego dobra, nie sprawia to wcale, że czujemy się lepiej. Odchudzanie to ciężka praca i może odbijać się na naszej psychice, zwłaszcza na początku, kiedy najłatwiej jest zaliczyć wpadki.

Sukcesy, sukcesy

Kiedy pierwsze kroki mamy za sobą, wciągamy się w harmonogram odchudzania, przyzwyczajamy do nowego podejścia do odżywiania, zaczynamy ćwiczyć i widzimy pierwsze efekty … i nagle okazuje się, że to co robimy sprawia nam niesamowitą radość – i dobrze, ponieważ o to właśnie chodziło nam od samego początku!

Ale, tak jak zaznaczyłem na wstępie, dieta musi kiedyś dobiec końca. Przyzwyczajeni do nowego odżywiania i aktywności fizycznej powinniśmy trzymać się nowego stylu życia i nie wracać do starych nawyków, nie oznacza to jednak, że od teraz będziemy musieli zawsze żyć w strachu przed kalorycznym posiłkiem i wstydzić się za każdym razem, kiedy zjemy w gronie przyjaciół dobrą pizzę. Nie tędy droga.

Życie po diecie

Jedzenie jest silnie związane z nastrojem, uczuciami, stresem. Nie możemy całe życie odmawiać sobie rzeczy, które lubimy, dlatego do tematu jedzenia powinniśmy podchodzić rozsądnie. Pisałem już o tym w „Trochę o mnie...”. Możemy pilnować kalorii i regularnie ćwiczyć, nie popadając przy tym w dietetyczną obsesję i nie budząc się co noc w obawie przed potworem efektu jo-jo czyhającym na nas w lodówce.

Na co dzień powinniśmy pamiętać o tym, żeby odżywiać się zdrowo i nie jeść rzeczy dietetycznych, ale od czasu do czasu nie zaszkodzi, jeśli zjemy coś innego. Możemy sobie dogadzać i kaprysić kulinarnie, pod warunkiem, że zachowamy przy tym umiar – zarówno w ilości jak i w częstotliwości. Ja na przykład staram się jeść w 75% zdrowe rzeczy, zaś pozostałe 25% to hulaj dusza, tycia nie ma :)

Możemy też spróbować oszukiwać samych siebie w dobrym tego słowa znaczeniu – pierwsze kilka kęsów posiłku jest najważniejsze, sprawia najwięcej przyjemności. Dzięki temu możemy tylko kawałek mięsa polać tłustym sosem lub zamiast ryżu zjeść frytki, pod warunkiem, że zjemy rozsądną ich porcję (odpada drugi talerz z frytkami dostawiony do talerza z mięsem i surówkami). Nawet podczas diety nie zaszkodzi, jeśli raz na jakiś czas zjemy pączka do kawy, czy zamiast codziennie gotować mięso, raz w tygodniu przyrządzimy je na patelni w dokładnie taki sposób jaki lubimy.

Takie podejście pozwoli nam pilnować wagi, a jednocześnie pilnować dobrego samopoczucia – w końcu dążenie do szczęścia jest w życiu każdego człowieka najważniejsze, nawet jeśli nie zdaje on sobie z tego jeszcze sprawy.