Trochę o mnie i moich zmaganiach.

Jestem młodą kobietą i zmagam się z otyłością. Ile to ja już diet stosowałam, ile się nadenerwowałam, napłakałam. Aż w końcu się pogodziłam z tym, że jestem grubasem i grubasem będę już zawsze. Tym bardziej, że w mojej rodzinie sporo jest grubasków :) 

Jak wyglądały moje poprzednie diety? Pewnie jak większość młodych, naiwnych dziewczyn. Drastyczne odchudzanie, 5kg mniej. Odpuszczanie i znowu 7kg w górę. Klasyczny efekt jo-jo. 

Jak zaczęła się moja walka z kilogramami? . Zbiegło się to z dość ciężkimi doświadczeniami w moim życiu. Wtedy też przestałam miesiączkować. Po 3 miesiącach bez okresu poszłam do ginekologa. Zrzucałam brak okresu na chroniczny stres. Lekarz po przeprowadzonym badaniu od razu powiedział mi o PCOS, czyli Zespole Policystycznych Jajników. Po krótkim wywiadzie wysłał mnie na dalsze badania hormonalne. Oczywiście okazało się, że jestem szczęśliwą posiadaczką tego choróbska. 

Właśnie wtedy dowiedziałam się, że moje tendencje do tycia mogą mieć źródło m.in. w PCOS. Dowiedziałam się również, że jeżeli chcę mieć kiedyś dziecko muszę obowiązkowo schudnąć. Każde zrzucone 5% masy ciała daje większe szanse.

Wtedy też coś zmieniło się w moim myśleniu. Jakoś ten mój poukładany świat w jakiś sposób runął. Akceptowałam siebie- jasne, fajnie byłoby wyglądać jak pani z magazynu, ale pogodziłam się już z tym, że mi to raczej "nie grozi". Mój partner też mnie akceptował. Kochał mnie taką jaka jestem. Nie mniej jednak oboje marzymy o dziecku!!! Nie już, teraz, ale w ogóle. I wtedy dotarło do mnie, że muszę zrobić wszystko, żeby to dziecko kiedyś mieć. Że nie pozwolę na to, żeby przez moje lenistwo, moją wygodę pozbawić siebie i mojego faceta możliwości posiadania małej istotki, którą kochalibyśmy miłością bezgraniczną.

Jeszcze tego samego dnia obmyśliłam sposób działania. Oczywiście wiedziałam, że muszę wprowadzić zdrową dietę do mojego życia. Wiedziałam też, że niezbędne będzie ruszenie mojego grubego dupska i podjęcia jakiejkolwiek aktywności fizycznej!!! Z tym miałam kłopot, ale.... przypomniałam sobie o rowerku treningowym, który kurzył się u moich rodziców. Przypomniałam sobie jak dużo schudła na nim moja ciotka, nadal sporo większa ode mnie. Stwierdziłam więc, że ja też mogę...

Początek mojej aktywności fizycznej był zwariowany. Tak, zwariowany. Jak zwariowana potrafiłam pedałować 2h bez przerwy. W sumie dziennie potrafiłam pedałować jakieś 4-5h.  Byłam zachwycona tym, że mimo moich gabarytów daję sobie radę :) To nic, że moje mięśnie wołały "POMOCY!". Że ledwo chodziłam. Po prostu chciałam udowodnić sobie i innym, że ja dam radę! A co :)

Na szczęście po jakiś 10 dniach przyszło w końcu otrzeźwienie. Wtedy już ledwo chodziłam. Mądra osoba, czyli moja ciotka wytłumaczyła mi, że wystarczy godzina dziennie + odpowiednia dieta, a efekty się pojawią. Nie chodzi o to, żeby nic nie jeść, a przy tym katować się taką intenstywnością i ilością ćwiczeń. Lepiej postawić na jakość. Oczywiście miała rację :)

Dzisiaj mija 43 dzień odkąd zaczęłam walczyć. Teraz już robię to nie tylko dla dziecka, którę  przyszłości chcę mieć, ale również dla siebie, dla swojego samopoczucia i swojego zdrowia.

Zaczęłam dokładnie 1.03. 

Od tego czasu schudłam 8kg, a moje obwody zmieniszyły się odpowiednio:

* Łydka- 4!!!cm

* Udo- 7cm

* Pas- 11cm

* Talia- 10cm

* Biust-  11cm

* Szyja- 2cm

* Biceps- 4cm

W moim odczuciu to wyniki bardzo dobre i naprawdę niewielkim kosztem. Do aktywności fizycznej dołączyłam hula hop (z kulkami masującymi)- myślę, że taki ubytek w talii i pasie to w dużym stopniu jego zasługa, hantle na wyrzeźnienie rąk. Pamiętam również o kremach ujędrniających. Moim zdaniem najlepszy z firmy EVELINE z serii Extreme Slim 3D TERMOAKTYWNE z efektem rozgrzewającym (smaruję się nim zawsze przed treningiem, pot leci ze mnie ciurkiem). Wspomagam się również herbatkami- zieloną i czerwoną.

Trzymajcie za mnie kciuki :) Będę starała dzielić się moimi spostrzeżeniami na tym blogu :)