o zmianach na lepsze i na gorsze...

Środa nadeszła, wskoczyłam więc nieco ociężale na wagę i niestety, euforii nie było, raczej smuteczek,  bo jest 1 kg na plus. Taka wagowa huśtawka... Ale w sumie to ten tydzień nie był pokazowy, jeśli chodzi o dietę. Znów zakradły się jakieś nadprogramowe rzeczy, które potem starałam się przypomnieć przy wpisywaniu do notatnika, ale pewnie połowę wywaliłam ze swojej pamięci, więc zamieszkały w biodrach. Czuję, że trochę ulotniło się z tego mojego balonika motywacji, nie mam wielkiego parcia naprzód, nie wyobrażam siebie jak przechadzam się w lecie smukła niczym łania, bo wiem, że będę toczyć się jak kaczka, stękając, że ciężko. I tak bardzo szkoda mi, że przerwę bieganie i potem nie wiadomo, czy do tego wrócę. Mam wreszcie jako taką kondycję, zasłużenie wywalczoną i teraz pójdzie się to wszystko gonić. Przede mną nowe wyzwania, jest mnóstwo rzeczy które mi zaprzątają teraz głowę, ale nie są związane z odchudzaniem, bieganiem. Ta moja utrata wagi jest powolna, muszę się bardzo cały czas pilnować, a w najbliższej przyszłości  będę przybierła na wadze i nie wiem czym to się skończy. Słyszałam o ciężarnych, które przypakowały 30, a  nawet 40 kg - dla mnie to kosmiczny kosmos, jak dodam do tego to co teraz mam, to wychodzi ponad setka..

Nie chcę cały czas pisać tylko o ciężarowych zagadnieniach, więc skupię się na tym, co jest na bieżąco. Dziś do pracy wzięłam brokuły z fetą, kukurydzą i słonecznikiem, poleję je zaraz jogurtem naturalnym z przyprawami i sobie zjem na zdrowie. Nie mam w ogóle apetytu szczerze mówiąc i nie zamierzam się zmuszać do jedzenia większych ilości. Za dużo zmiennych naraz w moim życiu, chce mi się spać przez cały czas i nie mam na siebie pomysłu. Dziękuję za uwagę, do widzenia :-)