ja też to zrobiłam!

Ha! wiele razy czytałam jak fajowsko opisujecie swoje sportowe biegowo-ćwiczeniowe zmagania - i zawsze myślałam:wow - też tak chcę. A kiedy przychodziło co do czego - to albo musiałam pilnie posprzątać, pilnie coś obejrzeć itd - same pilne sprawy! Ale wczoraj - po porannych niedzielnych zabawach z dziećmi - powiedziałam dość. Wygrzebałam moją płytę z ćwiczeniami Mel-B i do dzeła!!! Było wspaniale, ona nawoływała come-on baby a ja za nią, nadążałam, ruszałam się i zmuszałam do pracy wszystkie mięśnie. Dzieciaki ćwiczyły ze mną i chociaż musiałam je czasami ściągać z siebie albo pozwolić im przejść pod kocim grzbietem, to i tak dałam czadu. Przerabiałam już tą płytę kilka razy ale to był raz po przerwie, raz "od nowa", TEN raz. I fakt ,że znałam już plan po kolei i mogłam czekać na ulubione ćwiczenia dodawał mi ebergii i dumy, okazuje się że można znaleźć przyjemność i satysfakcję w tym co powtarzalne i znane.

Dzisiaj bolą mnie szczególnie barki i brzuch, bo nogi to ja mam mocne:) Uwielbiam ten rodzaj bólu pod tytułem:wiem że żyję. Powtórzę to napewno, ale tym razem tak żeby nie trzeba było odkurzać płyty.