bez większych sukcesów i większych porażek...

jak to właściwie jest z tym postrzeganiem siebie i samoświadomościa na diecie?

Mam znajomą która jest zdecydowanie wieksza ode mnie osobą, wnioskuje to po tym co sama widze ale tez z informacji "technicznych", czyli tego co wskazuje waga. Jest po prostu slodką kuleczka i pozytywna, mniemam szczesliwa osoba. W kazdym razie z jej zachowania widze, ze o diecie napewno nie mysli. Ale nurtuje mnie czy ona w ogole siebie postrzega w takim rozmiarze jak ja i inni ja postrzegaja? Mowi np: bo my to juz takie jestemy, my mamy taka figure, duzy biust i w ogole, zdziwiona jest kiedy przymierza moje rzeczy i sa na nia o niebo za małe. Ona nie stresuje sie "ze jej dieta nie idzie" bo przeciez nie ma gorszych dni, jest caly czas na swobodzie i w sumie tkwi w tym samym miejscu. A ja uwazam na to co jem np na imprezie, i w sumie i tak zjem za duzo, od czasu do czasu cwicze i notuje w notesiku, gotuje na parze i w folii a i tak waga moja wskazuje raz 2 w gore raz 2 w dol i tez tkwie w tym samym miejscu. Czy w zwiazku z tym ma to wszystko w ogole sens? byc moze pociecha dla mnie moze byc fakt, ze to co robie pozwala mi tkwic w tym samym miejscu, byc moze gdybym zawsze ulegala swoim zachciankom , w koncu zabrnelabym do innego miejsca gdzie tez bym utkwila szczesliwa?