Zmień jedną rzecz - metoda małych kroczków

Przeczytałam wszystkie pana posty w jeden dzień! To co pan tu pisze to wspaniałe rzeczy, z wszystkimi zgadzam się w 100%. Ja, choć młoda (14lat), zdążyłam już poznać zasady zdrowego i prawidłowego odchudzania. Czytanie tego bloga było dla mnie powtórzeniem już zdobytych a nawet w niektórych przypadkach zapomnianych wiadomości, lecz dla osoby zaczynających odchudzanie będzie to wielka skarbnica wiedzy przedstawiona w prosty i łatwy sposób! Życzę panu sukcesów w odchudzaniu oraz bardzo dużo motywacji chwilowej jak i tej długofalowej :). Czekam z niecierpliwością na kolejne posty, które mam nadzieje że także i mi pomogą w zwalczeni nadwagi. Pozdrawiam serdecznie.

Witam, chce ci powiedzieć że jesteś super! podziwiam cię że potrafić mieć tyle motywacji i samozaparcia.... życzę samych sukcesów :)

Wiecie co, już od półtora miesiąca katuję się i jem tylko zdrowe pożywienie. Odrzuciłem słodycze, cukier, ciasta wszelkie i tłuszcze. Mój ukochany ser żółty też porzuciłem. I NIC. Ważyłem około 114 kg. Teraz mam 105 kg. Powiedziałem sobie, że za nic w świecie nie zrezygnuję z weekendowych drinków 50/50 wódka z pepsi bez cukrowym i już. Jak wypiję 2 lub 3 takie drinki waga leci od razu o 3 kg do góry i mam 108. Po 2 dniach bez drinków spada na 105. Za cholerę nie chce spaść niżej. Poradźcie coś!!!

No proszę. Wreszcie trafiłem w sensowne miejsce :) Kilka dni temu znalazłem coś o bieganiu, dzisiaj coś rozsądnego jeszcze o odchudzaniu :) Niezłe teksty, które mam nadzieję mi także pomogą. Bo postanowiłem wreszcie zrobić coś ze sobą - 32 lata, 180cm, 105kg - dobrze mi z tym nie jest. Zrobić mały krok? Hmm, ciężko, skoro teraz obok siedzi córka i wcina bombowe ciasto (moja żona świetnie gotuje), synuś wciska mi paluszki (taki hojny jest :P), a praca determinuje "nicniejedzenie" między 8 a 18-tą :( Ale się zmienię :) Pod wpływem impulsu miałem chęć pójść pobiegać - a właściwie spróbować czy dam radę, ale... nie mam w czym! Poważnie, żadnego dresu, a przecież w dżinsach i butach górskich to nie ma sensu.

Trzymam kciuki i czekam na informacje o postępach

dzis popelnilem katastrofalny blad- zamiast kefiru kilku owocow na kolacje zjadlem kurczaka w przyprawach , (2 skrzydelka, i piers), jak to spalic?

Witam Zacznę od konkretów, a potem przejdę do opisu sprawy[ będzie długo, więc z góry przepraszam ;) ] .

Mam 179cm wzrostu i ważę 102kg - niby nie taka straszna tragedia, ale czuję się z tym fatalnie :(.

Planuję zacząć bieganie, gdyż mam o tych parę(naście) kilo za dużo. W tym celu wpisałem w google taką oto treść "chciałbym rozpocząć bieganie" i enter. Trafiłem na ten blog. Powiem szczerze, że bardzo spodobał mi się sposób w jaki podchodzicie do odchudzania i całego tego tematu. Jeśli chodzi o "metodę małych kroczków", to jestem strasznym grzesznikiem. Duża część wymienionych w tym poście grzeszków jest moją domeną. I tak:

1."Jeżeli pijesz pół litra pepsi dziennie – zamień to na 6 szklanek wody." - wypijam od 1l do 1,5l "herbaty na zimno"(taki mały nałóg - nic innego mi nie smakuje).

2."Jeżeli wszędzie jeździsz samochodem – zacznij chodzić przynajmniej pół godziny dziennie." - uwielbiam jazdę samochodem i niestety przyznaję, że z lenistwa nawet do pobliskiego sklepu jadę samochodem, bo nie chce mi się nosić siatek z zakupami

3.Jeżeli w ogóle się nie ruszasz – zacznij ćwiczyć 2 razy w tygodniu. - ze względu na obrany tryb życia rzeczą praktycznie oczywistą jest, że ruszanie nie jest moją ulubioną czynnością.

4."Jeżeli jesz tylko 2 posiłki dziennie, rozbij to na 5 mniejszych." - jem co się uda, gdzie się uda i kiedy się uda. Bywa, że wychodzę z domu bez śniadania i dopiero wieczorem zmuszony bólem głowy i żołądka wcinam coś na szybko, no i oczywiście w zbyt dużej ilości.

5."Jeżeli objadasz się przed spaniem – to przestań." - a i owszem, jem przed snem na potęgę, bo zawsze wracam do domu wygłodniały jak wilk.

6. punkt, którego w tym poście akurat nie było - sypiam w dzień a siedzę w nocy - jestem tzw. "sową". Czasami w zderzeniu z rzeczywistością ludzi sypiających w nocy jestem zmuszany do drastycznego skracania czasu snu, co podobno również nie wpływa najlepiej na posiadane kilogramy.

Stawiając więc sprawę w ten sposób, zwracam się do was z prośbą o pomoc w wybraniu pierwszego małego kroczku z tych wymienionych. Wiem, że przedstawiam, tu standard złego trybu życia i was to pewnie juz nudzi, ale jest mi na prawdę źle z moim stanem zdrowia i kondycją i chcę to zmienić. Nie mam niestety siły na podjęcie aż tylu małych kroczków na raz, co byłoby zresztą sprzeczne z tą metodą. Jak to się tak na prawdę zaczyna, gdy przewinienia w trybie i stylu życia wydają się być jednakowo straszne?? Pozdrawiam.

Dzięki za odpowiedź :)

Czasami mała podpowiedź w tym całym wielkim planie naprawy zdrowia pomaga się w nim nie zgubić na samym początku. Odpowiadając na twoje pytanie mam 26 lat i chciałbym przed trzydziestym rokiem życia zacząć żyć jak człowiek, mieć siłę na wychowywanie przyszłego pokolenia i zabawę z nim, a nie być zramolałym tłustym tatkiem, siedzącym przed komputerem nad ciężką pracą ;). Taki mam cel i powiem szczerze, że narazie lustro mówi, że nie jest zbyt dobrze w tym temacie... Będę opisywał swoje małe sukcesy i porażki w miarę wracania do ludzkiej postaci :P.

Pozdrawiam