No, no, no... Ładnie ;P

Jestem trzeci dzień na diecie 1000 kcal. Czasem wyjdzie mniej, czasem więcej, ale to niewielkie wahania, więc można to nazwać dietą 1000 kcal.

W poniedziałek zaczęłam (patrz pomiary). No i ja to jestem taka, że diabeł kusi... I zamiast grzecznie czekać tydzień do wejścia na wagę, włażę po kilku dniach. No i dzisiaj rano to zrobiłam. I co?! 1.1 kg MNIEJ niż w poniedziałek. Podejrzewam, że przyczynił się do tego fakt, że przestałam tyle żreć, pić tyle coli i w ogóle słodzonych napojów. 

Teraz z innej beczki - kompletnie straciłam wiarę w ludzi... Jak już parę razy pisałam - miałam zaplanowaną na końcówkę sierpnia przeprowadzkę za miasto. No i taaaaaaaaaaaaaaaak się cieszyłam, bo tyyyyyle tam terenu do biegów, roweru... I się opóźniło. Pozdrowienia dla "fachowców", którzy wykańczali mi dom, że dopiero jak mama na nich nakrzyczała, to się wzięli do roboty. Przeprowadzam się w tym tygodniu, więc w poniedziałek raczej mogę zniknąć na 45 minutek zdala od ludzkości wszelkiego rodzaju. Ach, a dlaczego straciłam tę wiarę w ludzi? A bo biegnę. Biegnę, dobrze mi idzie, aż tu nagle (słyszę charakterystyczny dźwięk nadjeżdżających 2 rowerów), dwóch wyrostków SPECJALNIE objechali mnie próbowali mnie potrącić. Później zastrzymali się, ja powiedziałam 'spierniczajcie', a oni zaczęli chamskimi tekstami do mnie rzucać.Teraz nawet jak idę ulicą, to zwiewam na trawnik jak słyszę dźwięk nadjeżdżającego roweru za mną. Zrezygnowana poturlałam się do domu i załamałam. Powiedzcie mi. Skąd się biorą tacy debile?! 

Chyba mi idzie dobrze. Daję radę. I nienawidzę ludzi. ;/