Nie poddam się!

Raz na wozie, raz pod wozem…  ale ciągle w drodze :)

Nie powiem bym była wzorem dla odchudzających. Często zbaczam z ścieżki wiodącej do szczupłej sylwetki i mimo, że nie są to wielkie odstępstwa to odciągają mój wymarzony cel w czasie.

Lista wykroczeń:

- ćwiczyłam nieregularnie (albo wcale), [tyczy się to całego ubiegłego miesiąca],

- przekraczałam dozwoloną ilość produktów, które mogę spożywać,

- w ten weekend zjadłam 1,5 tabliczki czekolady,

- praktycznie warzywa przestały dla mnie istnieć,

Lista sukcesów ( pewnie wyjdzie krótsza, ale każdy postęp jest dobry):

- od tygodnia biegam pełną godzinę (4 razy +1h z kijkami)  i nie ma, że boli, albo się nie chce. Godzina to godzina!

- pomijając wyskok weekendowy ( gdzie oprócz czekolady jadłam strasznieeee dużo), ciągle trzymam się diety. Jem to na co mi dieta pozwala i jest to, jak dla mnie, ogromny sukces.

- wracając jeszcze do biegania, już się tego nie wstydzę. Z początku wydawało mi się, że ludzie się ze mnie śmieją, że wyglądam głupio itp., itd. Dziś jak biegłam widziałam zazdrość w oczach przechodniów i dało mi to taką motywację i power do działania, że mogłabym góry przenosić .:)

- i najważniejsze. Waga przeskoczyła moja magiczną 70 i w sobotę rano pokazała 69,5. Mimo, że pewnie mój obżarski weekend pochłonął te pół kg, mój organizm pokazał, że coś się znowu rusza i to jest piękne.:D

Podsumowując, mimo grzechów nie mam wyrzutów sumienia. Każdy ma chwile słabości i nie ważne jest ile razy się upadnie. Najważniejsze ile razy się podnosi. Oprócz diety muszę żyć i jedna czekolada czy kilka kalorii więcej nie przekreśla mojego celu, raczej pozwala mi go bardziej docenić i dojrzeć do tego, że rzeczywiście CHCĘ go osiągnąć.

W tym przypływie weny, energii i samozaparcia na dalszą walkę o marzenia ściskam was serdecznie i życzę powodzenia :)